امروزه بسیاری از کشورهای جهان به توانایی
فناورینانو در صنایع غذایی پی بردهاندو در حال سرمایهگذاری قابلتوجهی
در این راه هستند. مؤسسه استاندارد موادغذایی انگلستان (FSA) تحقیقاتی
برای دستیابی به توانایی استفاده از فناورینانو در غذا و مشخصاً بستهبندی
موادغذایی ترتیب دادهاست. همزمان دولت این کشور نیز بودجه بیشتری برای
تحقیق و توسعه در زمینه غذاهای کاربردی، سیستمهای رسانش موادغذایی و
شیوههای بهینهسازی ظاهر غذا مانند رنگ، مزه و غلظت در نظرگرفته است.
با
افزایش تأثیرات فناورینانو بر صنایعغذایی و ورود این محصولات به بازار
مصرف، اهمیت سلامت این دسته از موادغذایی بیشتر مطرح میشود. این نیاز،
پذیرش فناورینانو را در کاربردهای حسی، قویتر خواهد کرد، و از همین راه
میتوان به سلامت موادغذایی پی برد. مانند نوعی فناوری که نزدیک بودن
تاریخ انقضای موادغذایی را به خریداران و فروشندگان هشدار میدهد.
پوششهای ضدمیکروبی جدید و کیفهای پلاستیکی دفعکننده آلودگی، پیشرفت
چشمگیری در اطمینان از سلامت و امنیت غذاهای بستهبندی داشتهاند. اگرچه
توجه زیادی به کاربرد فناورینانو در صنایعغذایی و محصولات موجود در بازار
شدهاست، اما هنوز هم تواناییهای استخراج نشده بسیاری مانند آنچه قبلاً
در بحث دستکاری ژنتیکی عنوان شد وجود دارد.
مؤسسه علوم و فناوری غذایی
انگلستان، در گزارشی نشان داده است که دادههای مطمئن بیشتری مورد نیاز است
تا بتوان نانوذرات را به مواد غذایی اضافه کرد. این گزارش اشاره میکند که
قوانین جاری، شرکتها را برای برچسبزدن روی اقلامی که شامل نانوذرات است
مجبور نمیکند، بنابراین بعید است مشتریان بتوانند از وجود این مواد در
اقلام غذایی مطلع شوند. گفته میشود برای ارزیابی سلامت این دسته از مواد
غذایی باید به تأثیرات اندازه ذرات در کنار نوع ترکیبات توجه شود.
گروه
ETC همچنین برخی شرکتهای مهم و دانشگاههای فعال را به تلاش برای به
انحصار درآوردن غذاهای جدید (از طریق ثبت اختراع) متهم کرده است؛ زیرا این
کار میتواند برای بسیاری از شرکتهای مبتکر در کشورهای در حال توسعه، مانع
ایجاد کند.