روغن هستهانگور از جمله روغنهای جدیدی است که در بازار ایران وارد شده و از این جهت که حاوی اسیدهای چرب با یک باند دوگانه است به روغن زیتون شباهت بسیار دارد.
وقتی مصرف روغنهای جامد را کم میکنیم، میتوانیم
از روغنهای مایع مثل روغن زیتون، آفتابگردان و هسته انگور استفاده کنیم اما نباید
تمام روغن مصرفی ما روغن هسته انگور باشد. در ضمن، چون رزوراترول به حرارت حساس
است، نباید روغن هسته انگور را به قصد پختوپز حرارت دهیم زیرا گرما باعث میشود
مواد مفید داخل روغن هستهانگور که فرار هستند، از بین بروند.
حتی اگر روی بستهبندی این روغن نوشته شده باشد مقاوم به حرارت و میتوان آن را
حرارت داد، نباید از آن برای پختوپز طولانی استفاده کرد زیرا در این صورت مواد
مفید داخل روغن از بین میروند. بهتر است از این روغن به عنوان روغن سالاد و در
غذاهایی که حرارت نمیبینند (مانند سالاد ماکارونی و یا الویه)، استفاده کرد.
طبیعتا خواصی که در روغن هستهانگور وجود دارد و با مصرف آن به بدن میرسد، با
جویدن هستهانگور هم برای بدن فراهم خواهد شد منتها این از جمله مواردی است که نمیتوان
همیشه روی آن حساب کرد. زیرا برخی افراد ممکن است به هر دلیل مانند تنبلی روده،
خراش مری یا طعم گس آن تمایلی به مصرف هستهانگور نداشته باشند.
اگر فردی به این اختلالها دچار نباشد مصرف هستهانگور نیز راهی برای ورود
رزوراترول به بدن است در غیر این صورت باید از خوردن آن خودداری کرد. البته روغن
هستهانگور ماده آماده و دمدستی است که راحتتر میتواند این ماده مفید را به بدن
برساند. از سویی تمام دانهها منبع غنی منیزیم و منگنز هستند که از جمله املاح
ضروری هستند و میتوان با خوردن آنها نیاز به این املاح را برطرف کرد.
نکته آخر اینکه هر قاشق مرباخوری این روغن 45 کیلوکالری انرژی دارد و یک واحد چربی
به حساب میآید. پس با این تصور که روغن هسته انگور جزو مفیدترین روغنهاست در
مصرفش زیادهروی نکنید زیرا به راحتی میتواند موجب چاقیتان شود.