آشنایی با انواع سس

انواع سس گوجه فرنگی صنعتی دارای مقدار زیادی شکر است و دیابتی ها نباید از آن استفاده کنند.سس ها یکی از اجزای تکمیل کننده انواع غذاهای حاضری و سالادها به شمار می رود و همیشه در فهرست خرید مایحتاج خانواده ها ذکر می شود. سس مایونز، کچاب، خردل، سویا و... از جمله این سس ها هستند، اما پرسش اینجاست این سس ها دارای چه ویژگی هایی هستند؟ آیا مصرف مداوم آنها می تواند برای سلامت مصرف کننده مخاطره آمیز باشد؟

سس کچاب یا گوجه فرنگی
    کچاب با نام های مختلفی چون سس گوجه فرنگی و سس قرمز شناخته می شود. این سس ترکیبی از عصاره گوجه فرنگی، شکر، سرکه، شربت ذرت و افزودنی های دیگر است.

    در 100 گرم آن 105 کالری و در یک قاشق آن 18 کالری انرژی نهفته است. این سس بسیار کم چرب بوده و به دلیل غنی بودن از لیکوپن گوجه فرنگی، خواص آنتی اکسیدانی قوی داشته و حاوی مواد مغذی زیادی است. بهتر است این سس را به صورت خانگی تهیه کنید، زیرا انواع صنعتی آن دارای مواد نگهدارنده است. این سس حاوی مقدار زیادی شکر بوده و مصرف آن برای افراد مبتلابه دیابت محدودیت دارد.

 سس مایونز
    سس مایونز ترکیبی از روغن، زرده تخم مرغ، سرکه، آبلیمو و سایر چاشنی هاست. در 100 گرم آن 720 کالری و در یک قاشق غذاخوری آن 110 کالری انرژی نهفته است. یک قاشق آن از نظر کلسترول مشکل ساز نیست، ولی افراط در مصرف آن می تواند اضافه وزن، افزایش چربی خون و بیماری های عروقی ایجاد کند.
    امروزه در صنعت به منظور کاهش چربی مایونز، سس های رژیمی تولید می شود. این سس ها اغلب دارای پایه نشاسته، ژل یا سایر ترکیباتی هستند که بافت محصول را به سس مایونز نزدیک می کند.
    هر قاشق غذاخوری این سس ها فاقد کلسترول و تنها حاوی 18 کالری انرژی است. البته بهتر است بدانید در برخی سس های رژیمی، مواد نشاسته ای خود می توانند برای افراد مبتلابه بیماری های مختلف دردسرساز باشند. بنابراین محصولات رژیمی باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.
    
    سس خردل
    این روزها که سس گوجه فرنگی و مایونز در انواع و اقسام مختلف تولید می شود، سس خردل با آن طعم، بوی عجیب و تند و تیزش کمتر مورد استقبال قرار می گیرد. این سس ترکیبی از خردل ساییده شده، روغن، تخم مرغ، نمک، شکر، سرکه، نشاسته و برخی ادویه جات است. سس خردل از دانه های سیاه خردل تهیه شده و تندترین نوع سس در حین طبخ غذاست و حرارت، مقدار زیادی از خواص آن را تخریب می کند.
    این سس به دلیل دارا بودن ترکیبات گوگردی خردل ضدعفونی کننده دستگاه گوارش بوده و با تحریک و تسریع ترشح بزاق و شیره معده به هضم غذا کمک کرده و اشتها آور خوبی است و به جهت سدیم بالاباعث ایجاد تشنگی می شود.
    سس های خردلی که از روغن و تخم مرغ تهیه می شوند بسیار پرکالری و چاق کننده بوده و کالری آن نزدیک به کالری سس مایونز است و مصرف درازمدت آن می تواند عوارض ناشی از اضافه وزن و چربی خون را همراه داشته باشد. این سس نیز دارای انواع کم چرب و پرچرب است.
    
    سس سویا
    مصرف این سس در میان ایرانی ها چندان رایج نیست و خانواده ها درباره آن اطلاع چندانی ندارند. این سس مدتی است که در برخی از غذاهای ایرانی استفاده می شود و در بعضی فروشگاه ها نیز شاهد عرضه آن هستیم. سس سویا نوعی سس تخمیر شده است که از دانه های سویا، غلات برشته شده، آب و نمک تهیه می شود. این سس بسیار شور و قهوه ای رنگ بوده و دارای 2 نوع روشن و تیره است. نوع روشن آن رقیق و ملایم و نوع تیره آن غلیظ، تند و کم نمک تر از نوع روشن آن است و عطر و طعم بهتری دارد. از سس سویا اغلب هنگام طبخ غذا استفاده می شود.
    سویا به دلیل آن که خود دارای سدیم زیادی است و در عین حال آن را نمی توان بدون نمک تهیه کرد مصرف آن برای افراد با فشار خون بالاو بیماران قلبی ـ عروقی محدودیت دارد. این سس در میان سس هایی چون مایونز و خردل بهترین سس است، چرا که عامل چربی در آن دیده نمی شود.
    این سس حاوی تمامی ترکیبات مفید سویاست و به دلیل دارا بودن فلاونوییدها خاصیت آنتی اکسیدانی قوی داشته و از بروز انواع سرطان ها جلوگیری می کند. اما متخصصان تغذیه تاکید می کنند بهترین سس و چاشنی ها برای غذا استفاده از مواد طبیعی مانند آبلیمو، آبغوره و روغن زیتون است.